Hoe je van emotionele (vr)eetneigingen afkomt, vrij bizarre oplossing.
Wie nodigen we niet uit met de kerst? We willen het wel samen vieren, gezellig. Maar moeten we die oom wel of niet uitnodigen. Wel of niet testen van tevoren. Tante Mien is een hardcore wappie, tante Truus heeft daar een hardcore mening over.
Aaaarrgghhh, too much negatieve input. Daar heb je gewoon even geen zin in.
Je glas witte wijn wordt nog eens bijgeschonken door je zakenpartner, want jullie hebben wat te vieren. Je wilt gewoon aan iets leuks en positiefs denken.
En een goed glas wijn daarbij drinken, een niet één, maar twee, of drie, of vier of vijf. F&ck it, maar nog maar een fles open. Laat maar.
Ander scenario:
Het regent al dagen, grijze zware druppels uit een loden lucht. Waterkoud is het. Je hebt echt geen zin om naar buiten te gaan. Geen Bello in huis die gedwongen uitgelaten moet worden. Je agenda geeft aan dat je de zoveelste call hebt voor vandaag. Je hebt last van Zoom Fatigue. Aan het einde van de dag ben je echt gedrained qua energie. Leeg, op.
Nul meer over.
Je eet dan ‘s avonds nog redelijk gezond, alhoewel, dat is ook wel eens beter geweest bewijzen de Corona kilo’s om je middel.
Maar dan, op de bank. Chocotofs, stukken oude kaas, bbq- smaak chippies, zwarte dubbel zoute drop, pure chocolade 85% (mag want is gezond).
Kak, weer veel te veel gesnaaid.
Iedereen heeft emoties en is op een bepaalde manier een emotionele eter.
We kunnen er ook niet zoveel aan doen, die moedermelk was zoet, dus dat we zoetigheid met troost associëren is evident.
Maat houden is echter een ander dingetje.
Nu wilde ik graag de volgende #lifehack met je delen.
Ik heb iedere week training over hoe ik beter kan werken met één van mijn health scan apparaten.
Mijn coach heet Beau, woont in Utah en als we ‘s middags een call hebben, dan komt hij net zijn bed uitrollen zo ongeveer. Je ziet elkaar niet, je hoort alleen elkaars stem en hebt vervolgens een hele voorstelling hoe iemand dan uitziet.
En ja, een beetje een nerd met een fenomenale kennis van gezondheid en hoe het lichaam werkt. Ik hang altijd aan zijn lippen door mijn headset heen. En dat al 1,5 jaar.
Enfin, hij deelde de volgende hack met mij:
“Snap out of it” noemde hij die.
“How to change a craving for sugar, social media, alcohol, buying something new.
By pain stimulus.
But a rubber band around your wrist and snap it when you want to stop the craving.
The discomfort of the pain changes your chemistry on hormonal level. And you doing it is a deliberate choice.”
Vrij vertaald in NL; door jezelf een vorm van pijn toe te brengen, in zijn voorbeeld met een elastiekje om je pols en die hard uit te trekken en los te laten, verander je dus iets in de chemische stofjes in je hoofd.
Iedere vorm van verslaving is een dopamine verslaving. De rode balletjes van Whatsapp zijn ontworpen als kleine dopamine shotje. Makes you feel good. Dingen kopen geeft jezelf ook een geluksgevoeletje.
Hoe daar uit te stappen? Door je eigen chemie te veranderen.
Je kan ook een glimlach forceren als je je echt ruk voelt. Door die glimlach gaat er een seintje naar de brain dat zegt : “All is okay!”
Koud water zwemmen, wat ik doe, is ook een vorm van pain stimulus. En belangrijk is dat ik het weloverwogen, uit vrije wil doe.
Niemand die mij ‘s morgens vroeg de Vecht in zwiept als een Jonas in de Wallevis.
De kou van het water, want jawel, het is zeker nu behoorlijk koud, verandert mijn hormonale setting. Je wordt er heel rustig van in je hoofd. Koud water in je gezicht zorgt ervoor dat je cortisol (stresshormoon) level meteen omlaag gaat.
Met als gewenst resultaat, feeling good, vibrant and alive. Meer balans, geen cravings, dat soort dingen.
Doordat ik Corona had een tijdje terug, leek het me niet zo handig te gaan zwemmen.
Met als resultaat, meer smikkelen, meer zware gedachten, minder zoals ik mezelf herkende.
Corona confronteert je sowieso met je eigen dark sides, maar dat is weer een onderwerp voor een andere blog.
Nou waren er ook een hoop andere dingen die niet echt meehielpen, maar daar had ik het al over in de mail van afgelopen vrijdag.
Het rubberen elastiekje is misschien iets makkelijker te proberen en wat toegankelijker dat met 5 graden een stukje zwemmen. Het water is overigens een graad of 8-9 dus dan is onder water ‘lekkerder’ dan boven water.
Ik heb het geprobeerd met zo’n haar elastiekje, maar dat doet niet echt pijn. Ik zou een good old post-elastiek uitproberen. En die dan dubbel of zo.
Wie weet, is dit wel een oplossing tegen de zoveelste snaaihand in de droppot.
Ik ben benieuwd naar wat je ervaringen zijn. Laat het me vooral weten als je het hebt uitgeprobeerd.
O ja, en je zou op het elastiekje kunnen schrijven “Snap out of it”, dus kappen met snaaien, drinken, scrollen, kopen etc.
Succes!
Kan ik je helpen om van je vreetneiging af te komen? Plan dan zelf hier je eerste vrijblijvende kennismakingsconsult